Yoko Taro, znany twórca Nier: Automata i Drakengard , niedawno omawiał głęboki wpływ ICO na gry wideo jako medium artystyczne. Wydany w 2001 roku na PlayStation 2, ICO szybko zyskał status kultowy ze względu na zaniżoną estetyczną i niewerbalną historię.
Taro podkreślił rewolucyjny mechanik rdzenia w grze: prowadzenie Yordy, trzymając ją za rękę. Zauważył: „Gdyby ICO wymagało od ciebie noszenia walizki wielkości dziewczyny, byłoby to niesamowicie frustrujące”. Ten prosty, ale wpływowy projekt zakwestionował ustalone normy rozgrywki, redefiniując interakcję gracza.
W tym czasie udany projekt gry często priorytetowo traktował angażującą rozgrywkę nawet z uproszczoną wizualizacjami. ICO priorytetowo traktowało połączenie emocjonalne i głębokość tematyczną w stosunku do czysto mechanicznych innowacji. Taro podkreślił, jak ICO wykazało, że sztuka i narracja mogą być integralną częścią gier, a nie zwykłych ozdób.
Nazywając ICO „epokowym”, Taro pochwalił swój wpływ na rozwój gier, pokazując moc subtelnych interakcji i design atmosferyczny, aby nadać głębokie znaczenie.
Poza ICO Taro cytował Undertale (Toby Fox) i Limbo (PlayDead) jako równie wpływowe tytuły. Twierdził, że te gry rozszerzyły ekspresyjny potencjał interaktywnych mediów, udowadniając zdolność gier wideo do głębokiego rezonansu emocjonalnego i intelektualnego.
Uznanie Taro dla tych gier zapewnia cenny wgląd w kreatywne odwierty własnej pracy i podkreśla trwającą ewolucję gier wideo jako bogatej i wieloaspektowej formy sztuki.
