Afgelopen weekend markeerde de eerste netwerktests voor Elden Ring: Nightreign , de aankomende zelfstandige multiplayer -game die vertakte van de veelgeprezen titel van Fromsoftware. In tegenstelling tot de Shadow of the Erdtree DLC van vorig jaar, deelt Nightreign alleen zijn naam en esthetiek met Elden Ring , waarbij de open wereld wordt verhandeld voor een gestroomlijnd overlevingsformaat. Teams van drie spelers dalen af in krimpende kaarten, vechten tegen vijanden en steeds moeilijker wordende bazen. Dit ontwerp is duidelijk geïnspireerd op het immens populaire Fortnite - een spel met alleen 200 miljoen spelers deze maand - maar Nightreign vertoont een opvallende gelijkenis met een ander, minder gevierd spel: 2013's God of War: Ascension . En dat is een positieve vergelijking.
Vrijgebracht tussen de GoD of War 3 en 2018 van 2010 Norse reboot, Ascension - een prequel die zich afspeelde vóór de originele Griekse trilogie - volgde Kratos terwijl hij probeerde zijn eed met Ares te breken. Het niet overeenkomen met de epische finale van de oorspronkelijke trilogie en het streven naar een formule shake-up, werd hem de zwarte schapen van de franchise; Een fatsoenlijk voorgerecht voor een geweldig hoofdgerecht. Deze reputatie, hoewel begrijpelijk, is oneerlijk. Terwijl de confrontatie van Kratos met de Furies niet de hoogten van zijn gevecht met Zeus bereikte, had de prequel verbluffende setstukken, zoals de gevangenis van de verdomde, een labyrintische kerker binnen een kolossale, geïmmobiliseerde reus. Wat nog belangrijker is, is dat Ascension pionierde iets dat de franchise nog niet eerder had gedaan: Multiplayer.
In het verhaal van Ascension komen spelers een geketende NPC tegen die roept "Je hebt me gered!" voordat u wordt verpletterd. Ontgrendeling multiplayer na dit punt onthult deze NPC als het spelerskarakter, geteleporteerd naar Olympus. Spelers beloven trouw aan een van de vier goden (Zeus, Poseidon, Hades of Ares), die elk unieke wapens, pantser en magie verlenen. Deze worden gebruikt in vijf multiplayer -modi, vier zijn concurrerende PVP. De vijfde, beproeving van de goden, is coöperatieve PVE - en opmerkelijk vergelijkbaar met Elden Ring: Nightreign .
Previews van YouTubers zoals Vaatividya en Iron Pineapple, en Ign, benadrukken overeenkomsten tussen Nightreign en Live Service Games zoals Fortnite . Net als die spellen beschikt Nightreign over gerandomiseerde buit, resource management en milieugevaren die spelers beschadigen en de beweging beperken. Spelers vallen zelfs uit de lucht, die doen denken aan Fortnite . Voorbij het Battle Royale -oppervlak ligt echter een sterkere verbinding met de Trial of Ascension's Trial of the Goden. Beide zijn co-op-ervaringen met toenemende vijandelijke moeilijkheid, waardoor spelers kunnen worden geconfronteerd met bazen van eerdere games (Hercules van God of War 3 of de naamloze koning van Dark Souls 3 ). Beide hebben aftellen (hoewel Ascension's pauzeerbaar is) en vinden plaats op kleine of krimpende kaarten. Beide zijn multiplayer-games van studio's die bekend staan om ervaringen met één speler, gemaakt zonder toezicht van hun respectieve serie-makers (Miyazaki werkt aan een apart project, terwijl de oorspronkelijke God of War Trilogy-regisseurs Sony Santa Monica hadden verlaten).
Nightreign roept dezelfde reactie op als Ascension's Trial of the Goden: een hectische race tegen de tijd. In tegenstelling tot het ontspannen tempo van het basisspel, dwingt Nightreign spelers om instinctief te handelen, de middelen te beperken en de snelheid te vergroten. Om het gebrek aan torrent te compenseren, ervaren spelers verbeterde hardloop- en springvaardigheden. De multiplayer van Ascension heeft ook zijn blauwdruk met één speler aangepast voor strakkere pacing, met behulp van vergelijkbare technieken: verhoogde run-snelheid, uitgebreide sprongen, geautomatiseerde parkour en een grijpaanval (ook aanwezig in het Wylder-personage van Nightreign ). Deze toevoegingen zijn cruciaal, omdat het gevecht, hoewel niet overdreven moeilijk, zoveel vijanden naar spelers gooit die elke seconde telt. Teams sprint, hack en snijden zich een weg door vijanden.
Antwoord.De gelijkenis van Nightreign met ascensie is onverwacht, niet alleen vanwege de onduidelijkheid van laatstgenoemde, maar ook omdat het zielige genre de antithese van God van oorlog is. Waar de ene je een god-dalende krijger laat zijn, maakt de andere je een naamloze ondode die geconfronteerd wordt met een constante uitdaging. Men toont zelden een spel over scherm; de andere doet het vaak. Toch is deze uitdaging, woede-inducerende in eerdere fromsoftware-games, verminderd naarmate fans verbeterden en ontwikkelaars betere tools boden. Nightreign wil deze uitdaging opnieuw introduceren, terwijl ze ervaren spelers tegelijkertijd de kans bieden om je een tijdgebouwde Spartan te voelen.
