The South Meraung Village

หัวข้อ: Shadows of South Meraung

Agung และ Arip เพื่อนตลอดชีวิตที่มีความชอบในการผจญภัยพบว่าตัวเองอยู่ในเขตชานเมืองของสถานที่ที่ถูกลืมที่รู้จักกันในชื่อหมู่บ้าน Meraung ใต้เท่านั้น หมู่บ้านถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบที่น่าขนลุกและอากาศของลางสังหรณ์ที่ทำให้ผิวของพวกเขาคลาน พวกเขาเคยได้ยินเสียงกระซิบของสถานที่แห่งนี้เรื่องราวของประวัติศาสตร์อันมืดมนและความลับที่น่ากลัวที่มันเก็บไว้ แต่ความอยากรู้อยากเห็นเป็นแนวทางของพวกเขาเสมอ

มันเป็นช่วงเวลาหนึ่งของการเดินทางไปยังป่าทึบที่อยู่รอบ ๆ หมู่บ้านที่อากัตเคยเป็นนักสำรวจที่เดินไปไกลเกินไปและหลงทาง เมื่อพระอาทิตย์เริ่มจุ่มลงใต้ขอบฟ้าทำให้เกิดเงายาวและเป็นลางร้ายเหนือภูมิประเทศ Arip ตระหนักว่า Agung ไม่ได้อยู่เคียงข้างเขาอีกต่อไป ตื่นตระหนก แต่ Arip รู้ว่าเขาต้องหาเพื่อนของเขาก่อนคืนที่ห่อหุ้มพวกเขาอย่างเต็มที่

หมู่บ้าน Meraung ใต้ไม่เหมือนที่เคยเห็นมา อาคารที่ทรุดโทรมดูเหมือนจะคร่ำครวญภายใต้น้ำหนักของความลับของตัวเองและอากาศก็หนาด้วยความนิ่งไม่มั่นคง Arip เรียกร้องให้ Agung เสียงของเขาสะท้อนผ่านถนนที่ว่างเปล่า แต่ไม่มีการตอบกลับ ในขณะที่เขาเจาะลึกเข้าไปในหมู่บ้านความรู้สึกของความหวาดกลัวก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น

ทันใดนั้น Arip ก็สะดุดกับวัดโบราณที่ใจกลางหมู่บ้าน ที่นี่เป็นที่ที่เขาพบ Agung แต่เพื่อนของเขาไม่ได้อยู่คนเดียว อากัวยืนอยู่ในใจกลางของวัดดวงตาของเขาจ้องมองราวกับอยู่ในภวังค์ รอบตัวเขาเป็นตัวเลขทางสเปกตรัมรูปแบบของพวกเขาริบหรี่เหมือนเงาที่เปลวไฟที่กำลังจะตาย

"Agung!" Arip ตะโกนรีบไปข้างหน้าเพื่อดึงเพื่อนของเขาออกไปจากการปรากฏตัวที่น่ากลัว แต่เมื่อเขาเอื้อมมือไปที่ Agung ตัวเลขก็หันมามองเขาเข้าหาเขาปากของพวกเขาก็เปิดด้วยเสียงกรีดร้องเงียบ ๆ

Arip รู้สึกถึงความหวาดกลัวที่น่ากลัวเมื่อเขาตระหนักถึงธรรมชาติที่แท้จริงของหมู่บ้าน Meraung ใต้ มันเป็นสถานที่ที่ม่านระหว่างชีวิตและคนตายนั้นผอมและผู้ที่เสี่ยงภัยใกล้ชิดเกินไปที่จะติดอยู่ในอ้อมกอดสเปกตรัม

ด้วยความแข็งแกร่งทุกออนซ์เขาสามารถรวบรวมได้ Arip คว้า Agung และลากเขาออกจากวัด ตัวเลขที่น่ากลัวเอื้อมมือออกไปนิ้วมือเย็นของพวกเขาแปรงผิวของ Arip แต่เขาปฏิเสธที่จะปล่อยเพื่อนของเขาไป ขณะที่พวกเขาเดินออกจากหมู่บ้านตัวเลขสเปกตรัมจางหายไปในตอนกลางคืนเสียงกรีดร้องเงียบ ๆ ของพวกเขาดังก้องอยู่ในหูของ Arip

พวกเขาโผล่ออกมาจากหมู่บ้าน Meraung ใต้เช่นเดียวกับรุ่งอรุณทำลายแสงแดดครั้งแรกของแสงแดดที่เจาะความมืด Agung มาอย่างช้าๆมาถึงความรู้สึกของเขาดวงตาของเขาล้างเมื่อเขามองไปที่ Arip ด้วยความกตัญญูและความกลัว

“ เราต้องไม่พูดถึงสถานที่แห่งนี้” อากัวกระซิบเสียงของเขาสั่นเทา "หมู่บ้าน Meraung ใต้มีความลับที่ดีกว่าไม่ถูกรบกวน"

Arip พยักหน้ารู้ว่าการผจญภัยของพวกเขาพาพวกเขาไปสู่ความสยองขวัญที่พวกเขาแทบจะไม่สามารถเข้าใจได้ ขณะที่พวกเขาออกจากหมู่บ้านไว้ข้างหลังน้ำหนักของประสบการณ์ของพวกเขายังคงอึดอัดเตือนความทรงจำที่หนาวเหน็บของอันตรายที่แฝงตัวอยู่ในเงามืดของสิ่งที่ไม่รู้จัก