Bu makale, benzersiz tarzı sinemada silinmez bir iz bırakan bir film yapımcısı olan David Lynch'in kalıcı mirasını araştırıyor. Parça, Lynch'in sıradanları rahatsız edici, çalışmalarının ayırt edici özelliği ile yan yana koyma yeteneğini sergileyen Twin Peaks 'dan önemli bir sahneyi vurgulayarak başlıyor. Bu "Lynchian" kalitesi, rüya gibi gerçeküstücülüğün ve altta yatan rahatsızlığın bir karışımı, belirli stilistik unsurları aşan o kadar güçlü bir terim olan tanımlayıcı bir özellik olarak incelenir.
Makale daha sonra Lynch'in çeşitli filmografisine girerek, kült klasik eraserhead 'i daha geleneksel (yine de belirgin bir şekilde Lynchian) Fil Adam ile zıtlaştırıyor. Lynch'in imza görsel yeteneğini korurken karşılaştığı zorlukları vurgulayarak kötü şöhretli Dune adaptasyonuna değiniyor. Tartışma, beklentilere meydan okuyan ve Lynch'in sanatsal vizyonuna sarsılmaz bağlılığını sergileyen bir proje olan Twin Peaks: Return 'a uzanıyor.
Yazar, Lynch'in etkisini yansıtıyor, genellikle sıradan ortamlara dayanan çalışmalarının sürekli olarak rahatsız edici bir yetersiz akım gösterdiğini belirtiyor. Mavi kadife, örneğin, daha karanlık bir gerçekliği maskelemek için Americana'nın pastoral cephesini kullanır. Makale, bugün nadiren görülen bir yaklaşım olan Lynch'in filmlerinde gerçeküstücülüğün ve temelli gerçekliğin eşsiz karışımını vurgulamaktadır.
Bir anket, okuyucuları en sevdikleri Lynch filmini paylaşmaya davet eder ve çalışmalarının geniş cazibesinin altını çizer. Parça daha sonra Lynch'in sonraki nesil film yapımcıları üzerindeki etkisini tartışıyor ve eserleri farklı stilini yansıtan çağdaş yönetmenlerin örneklerini belirtiyor. Gibi filmler TV'nin parıltısını gördüm , The Lighthouse , Midsommar , , , , Saltburn , Donnie Darko , Aşk Yatır *ve hatta Denis Villeneuve'nin önceki çalışmalarının yönleri "Lynchian" etkisi olarak sunulur.
% İmgp%
Makale, Lynch'i önemli bir figür olarak kabul ederek, bir dönemin sonunu işaretleyerek sona eriyor. Kalıcı katkısı sadece onun çalışma gövdesi değil, sinematik manzarayı şekillendirmeye devam eden kalıcı "Lynchian" etkisi, film yapımcılarına günlük yüzeyin altında yatan rahatsız edici gerçekleri keşfetmeleri için ilham veriyor. Yazarlar, çağdaş sinemada bu gizli "Lynchian" unsurlarını ortaya çıkarmakla devam eden cazibelerini ifade ediyorlar.
